سلامت نیوز : انسان موجودی است که در اجتماع زندگی می‌کند. بعضی‌ها علت اجتماعی بودن انسان را ترس از تنهایی میدانند، عده‌ای معتقدند که نیازهای انسان متنوع است و توانایی دسترسی به همه آن‌ها امکان‌پذیر نیست از این‌رو زندگی در اجتماع را به انزوا ترجیح می‌دهند. اما بعضی در اصل انسان را موجودی مدنی میدانند زیرا طبیعت و سرشت انسان اینچنین است که در جمع زندگی کند و به‌طور غریزی جدایی از اجتماع را نمی‌پسندد. با توجه به این خصوصیات انسان، سنگ‌بنای خانواده، قوم و خویش، اقوام و بالاخره روستا ، شهر و کشور شکل گرفت؛ چیزی که شاهد آن هستیم. کره‌زمین با وجود این میهمان‌نوازی خاص خود از حرارت چندهزار درجه‌ای درونش بی‌خبر است و نمی‌داند مجبور است به دور خورشید بچرخد آن‌هم تا زمانی که خورشید از خورشیدی بیفتد و بالاخره دفتر و داستان منظومه شمسی پایان یابد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از بهار ؛ اما راستی اگر کره‌زمین همین کوه و دره و صخره‌هایش را نداشت در این صورت تمام سطح آن زیر آب بود و اصلا خشکی برای زندگی آدمیزاد وجود نداشت. در این وضعیت یک کره آبی پراز ماهی و غیره داشتیم و از خزنده و پرنده و نیز دوپا و چهارپا خبر و اثری نبود. بنابراین بر ما واجب است ارزش‌های زندگی در این اقامتگاه موقت را جدی بگیرم و یقین داشته باشیم که خودمان با روشهای غلط و ناکارآمد هر لحظه بیشتر از زلزله و آتشفشان، سیل، توفان، گردباد و... منزلگاه و کاشانه و شهر و امکان حیات روی این کره را نابود می‌کنیم. یکی از تهدیدات غافلگیرانه حیات، زلزله است که تنها در چند ثانیه تلفات و خساراتی در سطح وسیع به وجود می‌آورد. از طرف دیگر بیشتر مردم خوش‌خیال هستند و یکی از پیامدهای این خوش‌خیالی‌ها (ای‌بابا کی می‌داند کی می‌آید، خدا کریم است) پندار اشتباهی که درباره زلزله‌خیزی دارند به عبارت دیگر کرامت خداوندی را با سهل‌انگاری و باورهای غلط مخلوط می‌کنند و به جرات می‌توان گفت اظهارنظر امروزی بعضی‌ها با حرف نسل‌های چند قرن پیش چندان تغییری نکرده است. به عبارت دیگر تلفات انسانی و خسارات مالی و آوارگی نوعی تنبیه است. چنانچه تلفات و خسارات راتنبیه بنامیم این تنبیه از جانب گسل‌ها، سهل‌انگاری معمار و مهندس، شهرسازان و شهرداران و خوش‌خیالی مردم است.
مهم است که از تاریخ درس بگیریم، بدانیم اگر یاد گرفتیم می‌مانیم وگرنه معلوم نیست سرگذشت ما چه می‌شود. نکته قابل تعمق این است که هنوز چیزی یاد نگرفته‌ایم زیرا زلزله 5 ریشتری در روستاها و 6 ریشتری در شهرها تخریب می‌کند و کشته می‌گیرد. انسانی با بینش و فرهنگ، قاعدتا ایمنی را به عنوان شیوه کنش اجتماعی انتخاب می‌کند. در چنین شرایطی جهش‌های فرهنگی و رسیدن به مراتب والاتر توسعه اجتماعی، اقتصادی، عمران و آبادانی ممکن است. فرهنگ زندگی، ایمنی عام و خاص، در تمامی چرخه‌های زندگی مولد و ستون ارتقا هستند و مکمل یکدیگرند و به جرات می‌توان گفت تنها مسیری است که انسان موفق انتخاب می‌کند.
نظرات شما عزیزان:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
