سلامت نیوز : واردات صنایع غذایی در سال 91، 39درصد و در فروردین92 در قیاس با مدت مشابه سال قبل 117درصد افزایش یافت و در مقابل به گفته دستاندرکاران این صنعت، تولیدات داخلی 50درصد عقبنشینی کرد. اگر سری به آمارهای اعلامشده گمرک بزنیم، افزایش واردات صنایع غذایی هم از نظر وزن و هم بهلحاظ ارزش را به وضوح مشاهده خواهیم کرد. همین آمار گواهی میدهد در سال گذشته نسبت به سال 90، 34درصد از لحاظ وزن و 39درصد از نظر ارزش، موادغذایی فرآوریشده بیشتر وارد کردهایم. از طرف دیگر اگرچه آماری از میزان تولید صنایع غذایی از سوی دستگاههای مسوول اعلام نمیشود اما بنا به تاکید کانون انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران از ابتدای سال گذشته بهطور میانگین 50درصد ظرفیت کارخانههای غذایی تعطیل شده است.
به گزارش
سلامت نیوز به نقل از شرق ؛ این تغییر و تحولات صنایع غذایی از ابتدای سال 91، دلایلی دارد که مهمترین آن را شاید بتوان کاهش مواد اولیه در بازار و بهتبع آن افزایش قیمت تمامشده محصول نهایی دانست. مواد اولیه در بسیاری از صنایع از مشتقات نفتی هستند. از اینرو با هر شوک ناگهانی قیمت نفت، نوسانات عجیبی در قیمت مواد اولیه رخ میدهد. به همین جهت تحریمها را در ایجاد این نوسانات میتوان از مقصران اصلی این اتفاق نام برد. از طرف دیگر کندی انتقال ماشینآلات و قطعات یدکی در صنایع و همچنین اجرای هدفمندی یارانهها نیز باعث تاثیرگذاری شدید بر رکود این صنعت شده است. متوسط سهم مواد اولیه وارداتی در کل هزینه نهادههای تولید در صنایع غذایی 36/9درصد است. به عبارت دیگر، یکدرصد افزایش قیمت مواد اولیه وارداتی (که یکی از دلایل آن میتواند افزایش نرخ ارز باشد) باعث افزایش هزینه تمامشده تولید به همان میزان میشود.
شاخصهای رویگردان از توسعه
اینها دلایلی است که سیدمحمد حسینی، دبیر کانون انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران هر یک از آنها را در ایجاد وضعیت موجود موثر میداند. برای آنکه اهمیت افت تولید این کارخانهها که اکنون به 14هزار واحد تولیدی میرسد را بهتر درک کنیم باید به تعدادی از شاخصهای اقتصادی این صنعت توجه کنیم. وقتی بدانیم که صنایع غذایی 15درصد اشتغال، 12درصد سرمایهگذاری، کمتر از هشت درصد ارزش افزوده و هفت درصد از صادرات صنعتی را در 10سال اخیر به خود اختصاص داده است؛ آن وقت پیخواهیم برد که تعطیلی یا کاهش ظرفیت این کارخانهها چه تاثیری بر کل اقتصاد کشور خواهد داشت.
نمایی از صنایع داخلی
از زمانی که استارت اجرای قانون هدفمندی یارانهها خورد، کمکم رشد هزینهها و کاهش نقدینگی کارخانجات نمود پیدا کرد. اما زمانی وضعیت این بخش تولیدی کشور خطیرتر شد که کشورهای اروپایی با ابزار تحریم سعی در جلوگیری از پیشرفتهای سیاسی، اقتصادی ایران کردند. هرچند با وجود هجمه سنگین تحریمها، کشور توانسته نیاز بازار را با تولید داخل حل کند اما روند نزولی تولید محصولات غذایی نیز قابل کتمان نیست.
70درصد ظرفیت کارخانهها خاک میخورد
حسینی نیز در تصویری که از سیمای حال حاضر صنایع غذایی ارایه میدهد، میگوید: هماکنون برخی از کارخانجات مانند صنایع قند غرب کشور با ظرفیت بالا کار میکنند اما در مقابل کارخانههای شرق کشور با یکسیام ظرفیت ادامه حیات میدهند. صنعت روغن نباتی دارای 30درصد ظرفیت خالی بوده و 50درصد ظرفیت صنایع آبمیوه تعطیل است.
کارخانجات آرد نیز با 30درصد ظرفیت کار میکند اما کارخانجات روغنکشی به دلیل وارد نشدن دانهروغنی بهطور کامل تعطیل شده است. بهطور کلی میتوان گفت 50درصد کارخانهها تعطیل شده و بسیاری از کارخانههای فعال با 30درصد ظرفیت خود کار میکنند. اگر این اعداد را با جدول میزان سرمایهگذاریهای انجامشده در صنعت غذا مقایسه کنیم؛ میزان سرمایه راکد این حوزه را درخواهیم یافت.
نظرات شما عزیزان: